Otuzlu yaşlarındaki yazarımızın çocuk sahibi olup olmama konusundaki gitgelleri kitapta çok güzel anlatılmış. Toplum baskısının kadının psikolojisine etkileri gayet açık net görülüyor kitapta. Çevremiz güyya bebeğine görür görmez hayran kalmış , birden anneye dönüşmüş ve tek vasfı annelik olan kadınlarla doldu bir anda. Peki ya bir kadın anne olmak istemiyorsa? Ya da anne olduysa ama kendi de olmak istiyorsa? Kadınların tek görevi anne olmak değildir. Çocuklarımız bizim başarımız değiller. Onlar bireyler ve kendilerine aitler. İki yaşında bir kızı olan bir kadın olarak söyleyebilirim ki öyle tozpembe bir dünya yok. Anne demek yorgunluk demek. Evet tabi ki kızımı seviyorum ancak benim dünyaya gönderilme amacım sadece bu değil ki. Son olarak bazen yazarın gitgellerine çok kızsam da hatta takıntı haline getirmesine anlam veremesem de , sonradan yazarın amacını anladım. Güzel bir final olmuş. Okumanızı tavsiye ederim

AnnelikSheila Heti · Nebula Yayınları · 201949 okunma

·

102 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatice Ceren DEMİR