İnsan kendi yalnızlığıyla baş etmeyi öğrenirken, başkalarının yalnızlığına da uğruyor. Başkalarının aynalarının ardına geçerek, oradaki sırrı kazıyarak, kendi aynasına yeniden bakıyor, aynasını yeniden ayarlıyor. Tırnaklarımın arasındaki başkalarının şiirlerine ilişkin karanlık böyle böyle oluştu. Biliyorum sen daha çok işin ruhsal yanını önemsiyorsun ama, bu, biraz da seçilen yazının türüne de ilişkin bir şey. Benim yazım, bu tür bir yazı. Çözümleyici bir yazı. Freud, Jung, Althusser, Foucault, Eco okuyan bir yazar, bunların olmadığı devirlerdeki yazarlar gibi yazamaz ki artık. Geçtiğimiz yüzyılı geçmemiş gibi yapamayız. Zalim çözümleyicilere karşı diğerlerinin de biraz yürekli olmasının gerektiği bir çağda yaşıyoruz artık.