Kolunu gözlerinin üstüne kapatsa da kafatasının içini tutuşturan yabancı, parlak bir güneş gibi hala görebiliyordu ışığı. Kasıtlıydı bu, biliyordu. Işıklar, küçük bir yüzdeni haricinde, mahkumların uyumasını engelliyordu. Serbest kaldıktan sonraki ilk bir ay içinde yüzde doksanı intihar ediyordu. Sayıların verdiği mesaj netti: ışıklara rağmen uyuyacak kadar bunalımdaysan, ölmüş sayılırdın.
Sayfa 12Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.