Sade annesinden dört yaşındayken alınmış babasının metresleriyle ve etrafındaki hayat kadınlarıyla çevrili halde büyümüştür. Mazoşizm büyük Öteki’yke özne arasındaki ilişkidir. “Mazoşistin hedefi Tanrı’nın kaygısıdır” eğer aranılan şey Tanrı’nın kaygısıysa bu aranılan şey kendinin konumuyla ilgili olan şeydir. Yani nesne zaten kendisidir. Yıllar boyunca, “kaybettiği” annesinin intikamını ‘arzunun kadınlarına’ ve Tanrı’sına kusmuştur. Sadist ise kaygılı bir partnere ihtiyaç duyar yani sapkın ne yapmak istediğini bilirken kimin iradesi için çalıştığını bilemez. Sade’ın bir kadın onu benimsedikten sonra, hayatının sonunda, bu kadının annesi olduğunu söylemiştir. Bu da durumu özetlemektedir. Kaygısını buraya bırakıyorum. “Ey sen, dünyada mevcut her şeyi yarattığı söylenen: hakkında en ufak bir fikrim olmayan sen; ancak lafta tanıdığım ve her gün yanılan insanların bana söyledikleri kadar bildiğim sen; tanrı denen acayip ve hayal mahsulü varlık, kesinlikle, gerçekten ve herkesin önünde ilan ediyorum ki sana en ufak bir inancım yok. Ve bunun da nedeni gayet mükemmel: Dünyadaki hiçbir şeyin akla yatkınlığına kanıt olmadığı saçma bir varoluşa beni ikna edecek hiçbir şey bulamıyorum.”

Tanrıya Karşı SöylevMarquis de Sade · Versus Kitap · 2009634 okunma

··

252 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.