··
167 görüntüleme
"Gözünden Gözyaşı Yerine Taş Parçacıkları Dökülen Kızın Hikâyesi" çok tanıdık geldi :)
Sen yeni kitabı daha okumadın değil mi? Uykuların Doğusunu yazarken aklındaymış demek ki bu yeni kitap :) Zaten yeni kitapta da Uykuların Doğusu'na atıf var. Acayip bir döngünün içindeyiz Uykuların Doğusu gibi ya başladığımız yere döneceğiz ya da döndüğümüz yerde başlayacağız :) Eline sağlık Murat.
Okumadım daha. Uykuların Doğusu'nda da Bin Hüzünlü Haz'a atıf vardı. Yaşam tekrarların da tekrarlarından oluşuyor :)
1 sonraki yanıtı göster
Murat Hocam yine çok keyifli bir tahlil olmuş. Hasan Ali Toptaş'ın her eserinin ayrı bir kişiliğe büründüğü ve okuru başka bir şaşkınlık içinde kıvrandırdığı doğrudur.Özellikle ilk paragrafınızda ki tasvirlerinizi çok yerinde buldum :)
Emeğiniz vefa bulsun, eyvallah 👏
Teşekkür ederim. :) şu sebeple sanırım : "Romanın temel özelliklerinden biridir; dünyayı günlük dil ile olduğu kadar, kendi biçiminin, mimarisinin yarattığı özel dil ile de yorumlar. Bu nedenle romancının, bu ikinci özel dille ayrıca uğraşması gerekir. Bana kalırsa, bir yazarın, her bir romanında ayrı bir mimari dilin peşinde koşması gereklidir, hatta, zorunludur. J.M. Coetze'nin, Hasan Ali Toptaş'ın, Orhan Pamuk'un her seferinde farklı biçimsel yöntemler denemelerinin altında bu zorunluluk yatar."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.