''Ben akıllı olmak istiyorum. Benim adım Charlie Gordon. Donnerin fırınında çalışıyorum. 32 yaşındayım.'' Bir fırında çalışırken mutlu, öğrenme isteği ile dolu bir adam. Çocukluğuna götürüyor bizi. Charlie, babası ve Alice bu kitabın en güzide karakterleri. Çünkü insanı olduğu gibi kabul eden bir yapıları var. Kitabı okumaya başladığımda ilk dikkatimi çeken şey kitabın konusundan ziyade kurgusu gereği sayfalar boyunca yapılan yazım yanlışları, eksik olan noktalama işaretleriydi.Bunun sebebini sonradan anlayacaksınız . Bilimsel bir deney için kobay olarak seçilen Charlie'nin ıq seviyesi yükseldikçe, eskiden yaşadıgı aşağılanmaları farketmesi ve akıllandıkça giderek yalnızlaşması cok etkileyici. Zekâ ve sosyal ilişkiler, ahlak ve cinsellik, birey ve toplum ilişkileri olağanüstü bir doğallıkla kaleme alinmis.Zekâ geriliği olanlara karşı toplumun yanlış önyargılarını silip atıyor. Ahlâkî konularda çocuk gözü ile başlayıp bir yetişkin gözü ile yerinde tespitlerde bulunuyor. Seni çok sevdim Charlie, tüm anlama kabiliyeti zayıf olan insanlara çok saygı duydum. düşük bir IQ ile dünyaya gelmiş kimseyi düşlerime kattığımı, onları anlamaya çalıştığımı hatırlamıyorum. Bu zamana kadar engelli insanlar için empati yapmış iken “kör,sağır,uzuv eksiği olan için” IQ geriliği olanları nedense hiç hesaba katmamışım ! yaşadığı zorlukları , ötekileştiriliyor olmalarını , alay konusu olduklarını ve bunun farkına bile varmamaları etkileyici ve açık bir şekilde dile getiriliyor ... Üzülecek, Ağlayacak Ve sonunu tahmin edebiliyor olmanıza rağmen öyle olmaması için içten içe ümitle sayfaları çevireceğiniz bir kitap . Okuyun , okutun ....

Algernon'a ÇiçeklerDaniel Keyes · Koridor Yayıncılık · 201515,3bin okunma

·

240 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

SS