Kıskançlık ile arkadaşlık, kendini aşağılama ile gurur arasında korkunç bir gerilim ve mesafe vardır. Birincisiyle Yunanlı yaşardı, ikincisiyle Hıristiyan.
Frederch işte bu yüzden hristiyanlıktan nefret ediyordu.
Çünkü insanı hep acıda ve hüzünde tutmak istiyordu hristiyanlık.
Yunanlılarda ise; kıskançlık ve arkadaşlık sürekli değişen şeyler.
Birinin diğerine geçmesi çok kolay,
Biraz gayret yeterli.
Sonunda delirse de,
Kesin hristiyanlığın baskısından olmuştur .
Tek başına kocaman güruha karşı mücadeleye girişmek;
Deveyi iğne deliğinden geçirmek kadar zordur.😉
Fredirch de deveyi iğne deliğinden geçirdi ve...
Düşünsenize,
Bu dünyada ölümsüzlüğü buldunuz,
Fakat kimse size inanmıyor.
Ve herkes ölmeye devam ediyor.😀
Nietzche de böyle bir garabet içinde olsa gerek.
Bu insanlara desek ki:
“ haydi dünya batacak, uzay gemisi Jüpiter ‘e gidiyor. Orada hayat bulundu.
Binen kurtulacak “
Bence, bu insanlar o gemiye yine binmezler.
Dünyada kalıp dua etmeye başlarlar.
Çünkü insanların somut şeylere inanmakta zaafları vardır.
Görünmeyene bayılıyorlar.
Her şey yeterki görünmez olsun.
İşte Nietzche bu yüzden çıldırdı.
Çıldırmamakta elde değil zaten.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.