··
2 artı 1'leme
·7,9bin görüntüleme
Kitap hakkında benzer şeyler düşünmüşüz. Dediğiniz gibi Atay ve diline aşina olmak için ilk okunması gereken kitabı bu olmalı. Tutunamayanlar zirve, zirvenin aşağısı Tehlikeli Oyunlar. O iki şaheserden sonra okunursa bu kitap yavan kalır zaten. Kitapta en beğendiğim hikaye Beyaz Mantolu Adam'dı. Keşke roman olsaydı demiştim o kısa hikaye için. Hatta bir dönem o hikayenin filme uyarlanacağı söylenmişti ama öyle kaldı. Ellerinize sağlık akıcı bir inceleme olmuş.
Teşekkür ederim Mustafa Hocam. Ben öykülerini okumak için geç kalmışım, buradan başlamanın daha doğru olacağına vurgu yapmak istedim. Öykülerin hepsi birbirinden güzel ve tutunamayanlardan bir parça koparılmış gibi. Ben de en çok "Babama mektup" ve "Korkuyu Beklerken"i beğendim.
Keyifli okumalar :))
“Şimdilik yalnız bırak beni. Çok fazla değil ama.Kendimle yalnız kaldığım zaman anlaşamıyorum.”
İstiyoruz camdan bize bakan ve tek kulağı ile de bizi dinleyen kedi gibi biri . Arada cam olsun böyle zamanlarda istiyoruz.Tamamen kayıtsızlığa maruz bırakılmak ölüm gibi bişey…İçinde her an her şey olabilir beklenmedikliği esaslı ,aynı kuvvette mantık direkleri içine gönüllü hapsolunmuş bir duruş ile..Kedi gibi tek kulağımız bir şeylere kabartılmış yüzü dönüklükle beklemekte:)
(Geç kalmış yorum için özür dilerim)
💐🌸🌸🌸
Hiçbirimiz anlaşamıyoruz kendimizle. Var biraz Oğuz Atay'lık. Kendimize yakın görmemiz belki de bu yüzden :)
Ben de bu kitabı, Tutunamayanlar'dan sonra okumuştum ve o zaman Tutunamayanlar'ın minyatürü olduğunu düşünmüştüm. Hikayeler okuru adeta Tutunamayanlar'a hazırlıyor gibi gelmişti; küçük parçalar ama aynı ton hepsinde var. Kendi kendime aslında bununla başlamalı Oğuz Atay'a demiştim sonrasında :) Çünkü Tutunamayanlar uzun soluklu bir koşu ve yazarı biraz da anlamayı gerektiriyor. Eğer bağ kuramazsa, yazarı biraz olsun anlayamazsa okur, yarım bırakma olasılığı yüksek oluyor. Bu kitap, o bağ için güzel bir fırsat. Tehlikeli Oyunlar'ı henüz okumadım ama belki ona da hazırlıyordur bu öykü kitabı.
Böyle heveslendirici incelemeler oldukça Oğuz Atay merakı da olur, okuma hevesi de. İlerleyen aylarda belki Tehlikeli Oyunlar'ı okurum ben de, neden olmasın? :)
Emek vermişsiniz bu güzel incelemeye, elinize sağlık Resul Hocam :)
Bütün roman ve öykülerinde aynı ton olduğuna katılıyorum ben de. Bu tona alışmak için de Oğuz Atay'ın ironik diline ve anlatım şekline alışmak gerekiyor önce. Bunun için de öyküler iyi bir başlangıç olur.
Tutunamayanlara en yakın kitabının da Tehlikeli Oyunlar olduğunu düşünüyorum. Okumanızı tavsiye ederim.
Değerli katkınız için teşekkür ediyorum Emin Hocam, keyifli okumalar :))
Harika bir inceleme, inceleme diye buna derim.
Oğuz Atay 'ın diline, kitaplarına gerçekten hakimsiniz, emeğinize sağlık.
İnceleme sayılır mı bilmiyorum, bu kelime üzerinde düşünelim. Ben işyerinde duruyordum sadece. Sonra kediyi gördüm. Ben aslında onu anlatmak istiyordum. Sonra kafam karıştı. Böyle oldu bence.
2 sonraki yanıtı göster
Bırakmazlar, okurken de düşünürken de bırakmazlar yakamızı. Sen okursun, o elindeki telefondan fotoğraf gösterir; hem de getirip burnunun dibine sokarak. Neyse, isyanımı buraya bulaştırmayayım:)
Öyle güzel yazmışsınız ki, ilk fırsatta okuyayım diyorum. Elinize, yüreğinize sağlık.
Katkınız için teşekkür ediyorum. Biraz Oğuz Atay penceresinden bakmaya çalıştım. Onlar direk müdahale edebiliyor, biz olumsuz cevap verdiğimizde saygısızlık etmiş oluyoruz. Size de tanıdık gelmiş anlaşılan. Canım insanlar, hep böyle yapıyorlar işte...
Her zamanki gibi okuduğum yazından hissemi aldım, heybemi doldurdum, ardından çayımdan da bir yudum aldım ve düşünmeye devam ettim. Uzun zamandır yazarlara karşı nötr yaklaşmayı öğrenme yolunda adımlar atıyorum. İnsan gün içinde dahi değişirken, günler ilerledikçe düşünce yapısı, arzuları, bekledikleri ve belki artık beklemedikleri, kurmadığı hayaller, neden kurması gerektiğini bildiği hayaller de onunla birlikte değişiyor, gelişiyor, bazen de sadeleşiyor. İşte o vakitler hafızamızda kıpırdayışlar oluyor. O anlama vakti bir aydınlanma içinde gözlerimize ve derin bir nefesle de göğsümüze yansıyor. Anlamak güzel fakat bazen insanın zaman zaman kendi yüzeyselliğini görmesi açısından anlamamak da güzel. Çok anlamak kibir yapabilir. :)
Dikkat ettim, boş boş oturunca kimse gelip tek kelime etmez, kitap okurken gelir bir sürü 'olmasa da olur' cümleler uçuşur etrafımızda. Bu kitapsavar arkadaşlar sayesinde okumayı bıraktım. Teşekkürler. :)
Değerli incelemelerinin devamı ümidiyle, selamlar sevgiler abi.
Teşekkür ederim Kübra, değerli yorumun için. "Kitapsavar", evet böyle bir durum var ne yazık ki. Bunun kötü niyetle yapıldığını düşünmüyorum ama bir şekilde yavaşlatıyor bizi. Ama ne kadar maruz kalsan da sen okumayı bırakamazsın, onu biliyorum.
Seni eski okuma tempon ve değerli incelemelerinle bekliyoruz :))
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Emek var bu incelemede.Süper anlatmışsınız.
Teşekkür ederim, bol Atay'lı okumalar diliyorum.
3 sonraki yanıtı göster
Emeğinize sağlık, hem kitabı okumaya iten güçlü bir merak hem de yarım bırakma korkusuyla geri durmaya sebebiyet veren bir korku ile ikilemde bırakan bir inceleme olmuş. En nihayetinde merakım korkumu yendiği vakit Oğuz Atay'ın ilk okuyacağım kitabı bu olacak inşallah.
Böyle düşünmenize memnun oldum, çok ertelemeyin bence :)
İncelemeyi bi kez daha okudum kaleminize sağlık Resul Hocam ben de hiç Oğuz Atay okumamış biri olarak bu yıl bi üçlük yapsam diye düşünüyorum o vakit bununla başlamalı saygılar...
Tavsiye ederim, Oğuz Atay olmayınca eksik kalır. Üçlüye bu öykülerle başlayabilirsiniz. Güzel yorumunuz için teşekkür ediyorum :))
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.