Mahir Ünsal Eriş hala kahvehanesinde okeye dördüncü bekleyenleri,salçalı ekmeği elinde top peşinde koşan çocukları, elinde kızların çeyize koyulacak kim bilir kaçıncı oyasını işleyen anneleri ,hani o denli bilindik şeyleri anlatıyor. İçerisinden milyon parçaya bölünmüş hayatları ama işte bir inat yaşayanları..Biliyoruz değil mi onları? Jilet gibi giyinirsin, saçların da pek afilidir ama dışarı çıkarsın ve şemsiyesiz öylece yağmura yakalanırsın. . Sekiz hikaye var ‘olduğu kadar güzeldik’te. Sekiz öykü de buruk ama gülümsetiyor da. Bir cümle geliyor kalbinize bir bıçak saplanıyor, sonrasında bir bakmışsınız o bıçak çıkıvermiş de kabuk bağlamış bile.. Öykülerde Balıkesir var, yazı bekleyen çocuklar var, susup da içine içine büyümek var. . Her birini sevdim öykülerin. Ama bir tanesi beni öyle sarstı ki. Öykülerden sonuncusu : Stoper. Çünkü o yarım kalmışlığı, bir şeye inanıp o inandığın yerden vurulmayı biliyorum. . Okuduğum dördüncü kitabıydı Mahir Ünsal Eriş’in (yahu yazar ismi denen bir şey olmalı, misal Hülya açılan.. yok olmuyor, ama Mahir Ünsal Eriş öyle mi..Dolu dolu söylemesi. mahallenin o gözü kara abisi gibi. Mahir zaten hepimizin abisi) Nice hayatı dönüştürsün kelimelere Eriş, bir cümleyle koca bir hayatın sıvası dökülmüş duvarı olalım. Bize okumak düşer.

Olduğu Kadar GüzeldikMahir Ünsal Eriş · İletişim Yayınevi · 20132,951 okunma

·

88 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hülya Açılan