Adnan Binyazar 'ın çok sevdiği eşi Filiz'i kaybederken yaşadıklarını anlattığı otobiyografik eseri beni son yıllarda okuduğum eserler arasında en çok etkileyeni oldu.
Adnan Binyazar anlatmaya öncelikle eşini nasıl tanıdığını, nasıl sevdiğini ve hayatlarını nasıl bir araya getirdiklerini yazarak başlıyor. Hayatının her dönemi mücadele ile geçmiş olan yazar evlilik döneminde de gerek maddi olarak gerekse de 27 Mayıs darbesinin siyasi etkilerine maruz kalarak birçok zorluklar yaşamıştır.
Evliliği, bir masal gibi ve rüyaları süsleyecek şekilde devam ederken tatsız bir hastalık üzerlerine bir karabulut gibi çöküyor. Önce vücudunda bir kist olarak başlayan kötü hastalık sonrasında başka organlara yayılıyor ve kitabın
Ölümün Gölgesi Yok adından da anlayabileceğiniz gibi Filiz'i ölüme doğru hızla sürüklüyor. Her ölüm zamansızdır ancak bu ölüm Adnan Bizyazar için hem zamansız hem de amansızdır. Bu tatlı ve neşeli çiftin kol kola hastalıkla mücadele etmesi ve o sıkıntılı zamanlarda bile gülebilmesi benim içimi ısıttı. Ancak bir de ölümün yaklaşıp metastazların kol gezdiği bir evre var ki kitabı elimden bırakamadım ölen sanki benim de bir yakınımmış gibi dertlendim.
Kitabın diline ve anlatımına gelecek olursak yazarın dilinin saflığına, içtenliğine ve akıcılığına hayran kaldım. Sevdiklerininin değerini anlamak ve gerçek sevgi nedir görmek isteyenlere bu eser şiddetle tavsiyemdir. Bu kitapla birlikte Adnan Binyazar ile tanıştım ve şimdi sırada
