Genel hatlarıyla bakınca bir şeyler katabilecek bir kitap olabilir. Ruh sağlığı dersi aldığım dönem de okumam benim için bir tık daha faydalı oldu. Lakin karakterin çok saçma olduğunu düşünüyorum. Her şeye tamam diyor, her şeye çok hızlı uyum sağlıyor. Bu kadar pozitif ve üst düzey düşüncelere sahip olmasına rağmen sıkıntı yaşıyor olması saçma. Ne yapması gerektiğini çok hızlı anlıyor ve bunu çok hızlı uyguluyor ve çok hızlı da sonuca ulaşıyor. Normal hayatta böyle değil. İnsanlar yıllarca tek bir sorununu çözmeye çalışıyor, yardımlar alarak çok fazla çaba sarfederek. Akılcı yönümüzü bulmakla, kendimize sorular sormakla bir şeylerin düzelebileceğini ben sanmıyorum. O yüzden yetersiz buldum kitabı. Bir sayfa da sadece çok kısa bir yerde cinsiyetçilik yapıldığını farkettim. "evin erkeği gibi bağırıp çağırmak". Evin erkeği ya da kadını olmaz bana göre. Ve kimse bağırıp çağıramaz da öyle durduk yere. Toplumsal rollere kendini çok kaptırmış yazar. Kadına evliliğinde nasıl mutlu olacağı değil, mutlu olamıyorsa evliliği bitirmesi gerektiği bence söylenmeli. Bir kişinin kendini değiştirmesi ile evlilik düzelmez, toplum değişmez, sadece küçük bir değişim başlar.
Aradığımı bulamadığım bir yerdeyim.
Okumayı düşünenlere bol sabır diliyorum.
Sevgiyle, kitapla kalın.