Kitap çok okunan ve tavsiye edilen bir kitaptı. Okumaya başlayınca çok sıkıcı geldi. Bitmek bilmedi. Başta bir çok saçma tekrarlı cümleler vardı insanın okuma keyfini kaçıran.
"Bittim buna.Saatin kaç olduğunu filan unutmuştum.Felaket dalgınımdır. Böyle, “Tebdil dolaşıyorum,” gibisinden hödükçe şeyler söylemekten nefret ederim.Şimdi size acayip güzel olduğunu filan söyleyemem. Ama ben ona felaket kesilirdim. herifin yanındaki kız felaket güzeldi. Vay canına, kız pek güzeldi!
Bittim buna.
Özellikle de birinde, iyi hatırlıyorum da. Yine bir şey olmuştu; ama ne olduğunu tam hatırlamıyorum.
Vay canına, çok kötüydüm!
Gece gündüz; bittim buna." Gibi...
Bütün bu sıkıcı sayfalardan sonra sona doğru biraz daha keyifli idi. Okuldan atılan bir çocuğun üç gününü anlatıyordu.
İsmi Çavdar Tarlasında Çocuklar olmasına rağmen "çoğu çocuklar gibi ve durmadan, “Yakalarsa birini biri, çavdarlar arasında,” şarkısını söylüyordu"cümlesinin bir kaç tekrarından ibaretti çavdar tarlası ile ilgisi.
Okunabilir mi bilmiyorum. Herkes keyifle okuyamaz sanırım. Baştaki sıkıcı bölümleri bitirebilenler bitince nihayet bitti. Fena sayılmazdı der muhtemelen.
Bu kitabın en çok yarım bırakılan kitaplardan biri olduğunu düşünüyorum. Çünkü bir ara bende yarım bırakmayı düşündüm. Biraz abartılmış bir kitap bence. Bülbülü Öldürmek kitabı gibi. Herkese hitap etmeyebilir.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
