Kitabın 269. sayfasına kadar çok iyi bir kurguyla ilerledi ama sonrasında ters köşe yaparcasına farklı bir bakış açısıyla son kısım tamamlandı; kötü müydü, kötü bir sıçrama değildi. Ama bu şekilde bitirmesi farklı olmuş. Kitap bir birinden farklı zaman içerinde geçen olayları bir birine bağlıyor. Farklı inanışlara sahip bir köyde öldürülen 3 genç ve yıllar sonrasında bunların reenkarnasyonları baraj inşaatı sebebiyle Pınarbaşı köyünde bir araya geliyorlar. Bir birlerini tanıdıktan sonra akılda kalan soruları çözmeye çalışıyorlar da bir çok soru yanıtsız kalıyor. 1.si ya Şamanist inançlara sahip bir köy bu kadar mı karalanır! İnsanları kötü, toprağı kötü, havası kötü, illegal şeyler yapılıyor ama yapılan bu illegal şeyler nedir açıklanmıyor. Toprağı, doğayı kirletmemek adına ölülerini akbabalara yediren düşünceli insanlar. Sırf Ata dinlerine inanıyorlar diye bu kadar vurulmaz... 2.si neden vuruldu bu çocuklar köyde bir şey görmediler bağıran bir kaç kızın bağırtısı yüzünden mi sorgusuz infaz edildiler bu tam anlatılmamış "çavdar başaklarınının hasatı" denilip geçiştirilmiş. 3.sü yani Susuzkaya ya öyle illegallikler atanmadan da bu hikaye başlardaki mistik havasıyla devam ettirilebilirdi. Ortaya çıkan hırpani cüce köydeki cehennem kayası farklı bir hikaye olarak sürdürülebilirdi. Yani devlet ve arkasındaki gizli güçler denilen bir hikaye bu fantastik atmosfere bana göre uymamış. Yine yazarın uzun cümlelerinden bir kaçını ve gereksiz uzatılan sevgili paragraflarını atlayarak okudum ama bu kitabın yada yazarın kötü olduğunu asla göstermiyor, tarzı bu alıştım o kadar kitabından sonra :) Bana göre güzel zevkle okunacak, Toraslar da size köy havası aldıracak, fantastik hikayesiyle heyecanlandıracak bir romandı.

Cennet AyracıMehmet Mollaosmanoğlu · Profil Yayıncılık · 2014190 okunma

·

56 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.