Hani insan bazı kitaplara kendini kaptırır. Öyle ki o kitabı okuduğu süre boyunca sürekli oradaki karakterle empati kurar, kafasında sürekli o olur. Bu kitap da benim için öyleydi. 2 gün gibi kısa bir sürede bitirmeme rağmen o 2 günün neredeyse tamamında kafamda baş kahraman Paşazade vardı. Kitap o kadar sürükleyici, dili o kadar akıcıydı ki elimden bırakmak istemedim ve bittiğine üzüldüm. Aziz Nesin'in okuduğum ilk eseri ve iyi ki okumuşum, iyi ki onun satırları arasında yolculuk yapmışım diyorum.
