Nitelikli veri dokusuna sahip kitapları, üzerinde düşünüp hayal kurabileceğimiz serbest zamanlarda kendimizi tüm benliğimizle vererek okumamız halinde hem özgüvenimizin artacağı hem de dünya'ya bakışımızın, tıpkı bir kaç dil bilen insanın çeşitli yönlerden kolayca düşünebildiği kitapları seviyorum. Bu roman hakkinda çok şey yazıyor. Muhtemelen yeni bir şey açmayacağım. Lâkin bir parça fikrimi söyleyeceğim. Küçük ama içeriği büyük kitapta, toplum totaliter rejimi olan bir ülkede yaşıyor. Savaş başlatıyor ama insanlar gelecek sorunlarını düşünmüyor, küçük sorunlarıyla mükkemel dünyalarında yaşıyorlar. Toplumun anahtar sorunu, insanlarin düşünmeyi bırakması. Sadece bilgi alıyorlar. Böyle bir toplumda kitaplar yasaktır ve yok edilmiştir. Sadece verdiklerini kabul et. Kitapları yok etmek itfaiyecilerin işidir. Kitaplardan korkanların hep mutlak gücü elinde bulunduranlar olması da ayrı ilginç. Günümüzden 500 yıl sonrası belki de. Yanmayan evler, kapsüller, mekanik tazılar, son hız arabalar ve itfaiyeciler. Yanmayan evlerin icadından sonra itfaiyecilerin görevi kitap yakmak. Öyle yasaklı kitaplar değil ellerine geçen tüm kitapları yakmak görev oldu onlar için. Kitap yakmaları onları kötü insan yapmamalı. Onlar toplumun huzuru için çabalıyorlar. Şiirler acıdır, romanlar insanı düşünmeye eleştirmeye, empati kurmaya zorlar. Oysa düşünmeyen eğlenen insanlar mutludur. Dayanışma ile..

Fahrenheit 451Ray Bradbury · İthaki Yayınları · 202289,7bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

kübra