Daha önce Kırmızı Pazartesi romanını okuduğum Gabriel Garcia Marquezin en ünlü romanı Yüzyıllık Yalnızlık. Gerçekten çok sevdim kullandığı büyülü gerçekçilik daha önce romanlarda karşıma çıkmamış olan bir unsurdu benim gibi kitap okuma serüvenine yeni atılmış biri için ilk başlarda idrak etmesi zor olsa da anladığım zaman keyiflenmiştim. Karakterlere bağlanma onlar için üzülüp onlar için kızma hisleri bu kadar duygusuz diye adlandırabileceğim yazım şekli ile romandan beklemediğim bir artıydı. Uzun lafın kısası beni içine çeken ve okuduğum için çok mutlu olduğum bir roman
