"Kimi cömert, kimi cimri; kimi verici, kimi alıcı; kimi açgözlü, kimi merhametli; kimi güvenilmez, kimi sözünün eri; kimi ödlek, kimi gözüpek ve yürekli; kimi insancıl, kimi kibirli; kimi şehvet düşkünü, kimi iffetli; kimi saf, kimi kurnaz; kimi katı, kimi esnek; kimi ağırbaşlı, kimi hoppa; kimi dindar, kimi inançsız" NOT: Yazar, dindar olmanın erdemli olduğunu savunuyor! "Erdem gibi görünen birşeyin, peşinden gidildiğinde, yıkımına yol açacağını; kusur gibi görünen bir başka şeyin ise peşinden gidildiğinde, güvenliği ve esenliğiyle sonuçlanacağını görecektir." "Prens, devletini yitirmesine yol açacak kusurların kötü ününden kaçınmayı bilecek kadar öngörülü olması gerekir." Aslında yukarda verdiğim alıntıların genel anlamda kitabın vermek istediği anafikir olduğunu söyleyebilirim. Machiavelli eserinde, gerekirse erdemli olmak yerine erdemsiz olunabileceğini ve bunu da devletin çıkarına prensin yapması gerekebileceğini söylüyor. Buna katılmamak, katılmaktan daha olası görünüyor benim için. Kitaba birkaç ek eleştiri yapmak isterim; ---Benim için okuduğum kitabı seçmiş olmamdaki en önemli kriter kitabın bana neler katabileceği olmuştur. Bu kitabın bu kritere uygun bir eser olmadığını ne yazık ki okuduktan sonra anlayabiliyorsunuz. Bunun en önemli sebebi; eserin bir prense atfen yazılmış olması. ---Diğer bir eleştirim, yazarın verdiği tarihsel örneklerin azlığı sunduğu hipotezleri güçsüz kılıyor. Neyi kastettiğimi emin olun okuyunca anlayacaksınız. ---"Bizans İmparatoru, komşularına karşı koyabilmek için Yunanistan'a 10 Bin Türk getirdi. Savaş bitince Türkleri geri göndermek istemedi; bu Yunanistan'ın inançsızların kölesi olmasının başlangıcı oldu." Yazar Hristiyan olmayan bütün toplumların inançsız olduğu konusunda bir yargıya sahip. Bu çok tehlikeli bir inançtı. ---Machiavelli'ye bir eleştirim de kitap içerisinde kendi hipoteziyle ters düşmüş olması; "Bilge bir prens, her zaman paralı veya yardımcı askerlerden kaçınmış, kendi ordusuna bel bağlamıştır; başkalarının askerleriyle kazanmaktansa, kendi ordusuyla kaybetmek istemiş, yabancı orduyla elde edilen zaferi gerçek zafer saymamıştır." Oysa Machiavelli, savaşta uygulanan her türlü hilenin savaşın kazanılması adına mübah olduğu görüşündedir.

PrensNiccolo Machiavelli · Can Yayınları · 201814,9bin okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yakup