çok uzun zaman önce başka bir neil gaiman kitabı okumuştum ve adamın zekasına, hayal gücüne hayran kalmıştım. tabii geçen uzun zaman sonrasında aklıma kalan önceki kitaptan ziyade sadece yazarın dilinin değişik derecede masalsı ve kendine has bir tarzının olduğuydu. kitabı okumaya başladığım anda yine geçmişe gittim. inanılmaz farklı şeyler hissettim kitabı okurken. hani bazı kitaplarda bunun kurgu olduğunu biliriz ya, ben gaiman okurken sanki cidden böyle bir dünya var ve ben bilmiyormuşum gibi hissediyorum. kitabı da çok sevdim zaten. örümcek ve şişko Charlie'nin atışmaları, diğer karakterler, olay örgüsü... her şey yerli yerindeydi. yani belki ne olacağını bildiğin bir kurgu sonuydu ama olan olayları yine de okumak istemenin heyecanı vardı.

Anansi ÇocuklarıNeil Gaiman · İthaki Yayınları · 2013360 okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.