feryalkrk: Ah, zaman - ve bizler, zamanın evlatları! Onun içinde solduk ve aşağılara indik, ama hayat ve gençlik hep yukardaydı, hayat hep gençti, gençlik hep hayattaydı, bizimle bir arada, bizlerin yanı başında ise yaşayıp gidenler; bizim ve onun zamanı olan aynı zaman içinde beraberlik, he nüz yüzüne bakabiliyorduk, buruşturduğu alnından öpebiliyorduk, gençliğimizin dönüşü, bizden doğmuş ... bu- radaki ise ondan doğmamış, ama olmaz da değil, üstelik karşı olan öldüğünden bu yana, yalnız onun yanındaki değil, babanın, o zamanki gencin, yanındaki yer boş oldu- ğundan bu yana, gayet iyi düşünülebilir bir şey.

Ah, zaman - ve bizler, zamanın evlatları! Onun içinde solduk ve aşağılara indik, ama hayat ve gençlik hep yukardaydı, hayat hep gençti, gençlik hep hayattaydı, bizimle bir arada, bizlerin yanı başında ise yaşayıp gidenler; bizim ve onun zamanı olan aynı zaman içinde beraberlik, he nüz yüzüne bakabiliyorduk, buruşturduğu alnından öpebiliyorduk, gençliğimizin dönüşü, bizden doğmuş ... bu- radaki ise ondan doğmamış, ama olmaz da değil, üstelik karşı olan öldüğünden bu yana, yalnız onun yanındaki değil, babanın, o zamanki gencin, yanındaki yer boş oldu- ğundan bu yana, gayet iyi düşünülebilir bir şey.

Sayfa 184Kitabı okudu

Lotte Weimar'da Thomas Mann

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

feryalkrk