Manzara pek hazindi. Mekkelilerden bazıları bu manzaraya dayanamıyor, boş evlerin önünde durup gözyaşı döküyorlardı. Allah'ın Resulü, " Sevr Dağı'nın doruklarında durmuş, doğup büyüdüğü şehri seyrediyordu. Yüreğindeki hüzün dudaklarından döküldü; "Ey Mekke! Vallahi seni çok seviyorum, eğer beni senden çıkarmasalardı asla senden ayrılmazdım."
Sayfa 62Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.