Böyle hakiki edebiyat eserleri okuyunca nice kitap öyle basit görünüyor ki...sayfalar dolusu yazan ve insanı anlatan ama anlattıkları hiç bir his yaratamayan, cansız ölü karakterlerle hikâye anlattığını sanan nice yazar arasında Stefan Zweig gerçek bir elmas gibi parıldıyor. Yazarın en son okuduğum ve yine çok etkileyici bulduğum 'Korku' adlı hikâyesinde olduğu gibi, bu eserinde de edebi bir ruh kazısı yaptığını görüyoruz: bir aşk herhalde ancak böyle anlatılabilir, bir ruh ancak böyle betimlenebilirdi. Benim için her zaman karakter anlatabilen yazarların kıymeti daha fazla; Stefan Zweig'ın en azından okuduğum üç eserinde bu konuda insanı etkilememesi imkânsız bir üslûpla yazdığını görüyorum. Bundan çok ama çok etkileniyorum. Kitabı kesinlikle gerçek edebiyat seven herkese öneririm..