Ayşegül Çelik ile tanışmam seneler önce Yekta Kopan ile Yunus Nadi Öykü Ödülü'nü aldığı Kağıt Gemiler isimli kitabı ile olmuştu. Öykü okumaya başladığım ve yoğunluk verdiğim dönemlerdi. Sonra zaman içerisinde bunu şiirler ve yeniden romanlar takip etti. İnsan dönem dönem farklı şeylerin arayışında olabiliyor ve o dönemki ihtiyaçları onu belli yerlere sürüklüyor, edebiyatın farklı kollarından beslenmesini tetikleyebiliyor. Gel gelelim, seneler sonra Çelik'in bu kitabı ile karşılaşıp almıştım. Okumak ise bugünlere kalmıştı. İyi ki de kalmış! Yazarın dilini ve anlatımını özlemişim. Bu kitap bana göre gerçekten ustalıkla işlenmiş bir kitap. Yazarın sözcükler ile oynadığı oyunlar anlatımı öyle zengin bir noktaya getirmiş ki, bitmesin diye çok çok çok yavaş okudum. Her bir cümlesini zihnime kazımaya çalıştım. O sürprizli cümleleri adeta su gibi içtim denebilir. Güzel bir öykü kitabı idi, alın mutlaka okuyun!