Sanıldığının aksine hiçlik "bir hiç olmak" değildir. Kabaca açıklarsak, hiç olmak egodan sıyrılarak bütün evrenle ve tanrıyla bir olduğunu farketmektir. Tabiki bunu farkeden kişi kalkıp da "benim kişilik olarak hiçbir değerim yok evrenin öylesine bir parçasıyım" demez zira egosundan kurtulmuş olan kişi için artık " ben" diye bir kavram yoktur. O heryerdedir, kendini evrendeki bütün maddelerin bir parçası olarak görür, hisseder. Çiçeğin,denizin,taşın, yazı yazdığı klavyenin bir parçasıdır ve bu o kadar normal bir duygu gibi gelir ki ona. Yani aslında hiçlik dediğimiz şey aslında herşey olmaktır.
