52. Ve işte bu sizin ümmetiniz bir tek ümmet ve rabbınız da ben, artık hep bana korunun.
53. Derken kumandalarını aralarında kitab kitab parçalaştılar, her hızib kendilerininkine güveniyor.
54. Şimdi sen onları bırak dalgınlıkları içinde tâ bir deme kadar.
55. Kendilerine imdad ettiğimiz mal ve evlâd ile sanıyorlar mı ki,
56. Onların hakıkaten hayırlarına müsareat ediyoruz. Hayır, şuurları yok.
(23 - MU'MİNÛN 118/52-56. Ayet)