Selam Mustafa Kutlu “Mavi Kuş”. Yazarının, eserin içinde geçirdiği tek satırla “bu, hikâye ile roman arasında bir kitap”. Galiba ben Kutlu eserlerine biraz hızlı bir giriş yapıp, üç tanesini yakın aralıklarla okudum. Geniş külliyatı içerisinde, henüz küçücük bir parçasına vakıf olmuşken, beylik cümleler kurma hadsizliğini yapmak istemem. Şimdilik genel kanaatim, yazarın kitaplarını (en azından üçünü) belli bir kalıp üzerinden oluşturduğu. Köy, kasaba, kabaca taşra menşeili insanların “duygu/durum/düşünce” hali, karakter şablonunu oluştururken, coğrafya faktörü; insan özelliklerini değiştirir nitelikte değil. Hepimizin içinde yatan o arabesk aslana gönderme olan hikayelerin, edebi karşılığı “kişilerin beklentilerine göre, tartışmaya açık kalır”. Mavi Kuş’un ilk 50-60 sayfası kasaba ahalisinin ve kasabanın panoramik bir turu olduğundan, birbirinin peşi sıra gelen isim sıfat silsilesi -kısaca kalabalık- okurun eser üzerindeki hakimiyetini kısa süreli kaybettirse de, karakterlerin ve lokasyonun netleşmesiyle, okuyan için yalpalama son buluyor. Gönlüme değen birkaç karakterle, ince bir keder örtüsü altından süren yolculuğum, bağdaşamadığım finaliyle beni şaşkın bir köşede bırakıverdi. Dil, akıcılık, üslup hususunda konforlu bir süreç sağlayan eser için takdiri sizlere bırakıyor, sevgim üzerinize olsun diyerek gidiyorum.
