...bir kitap, saatlerce onunla konuşarak, sohbetinde zamanı unutarak sevilir. Hani uzun zaman ayrı kalınmış sevgiliye özlem duyuyormuş gibi; hani bizi irşat ve ihya hususunda kendisine muhtaç olduğumuz bir mürşide teslim olmuş gibi, hani yüzüne bakınca gönlümüzün aydınlandığı can dostlarımızı arıyormuş gibi; hani elimizden tutup bizi, bütün sıkıntılarımızı unutacağımız bir iklime götürecek rehberimize kavuşmuş gibi yüreklerimizi açtığımızda; evet işte o vakit bir kitabı gerçekten seviyoruz demektir. s.286
