Okudum, okudum ama bittiğinde bende kahramanımız Jan Valjan gibi yarım kaldım. Bir romanın başı sefalet, ıstırap ile başlayıp her sayfasında farklı acılar gösterir mi? Bir insan bir ömüre ne kadar keder sığdırabilir? Bu nasıl bir hayattır ey Jan. Ben okurken yoruldum, tükendim sen bu hayatı nasıl yaşadın, diye sormak istiyorum. Kitap okumaya başladığımda klasik bir roman olduğundan fazla bir beklentiye girmedim ama daha ilk sayfalarından itibaren yazarın savunduğu romantizm akımının etkisiyle de zor olmayan olay örgüsünün etkisi altına almayı girdim. Kahramanımızın çetrefilli yaşamı, yaşadığı tüm zorluklar, yaptığı tüm iyiliklere rağmen yinede kendisine karşı olan önyargıları kıramaması ve bu yüzden ölümünün bile bundan olması ben gibi bence tüm okuyanları hüzünlendirmiştir. Bu yüzden okumaya başlamayan okurlara ilk söyleyeceğim şey daha küçüklükten ismini bildiğimiz ve hatta bir grubu, bir insanı betimlerken kullandığımız bu kitap ismi gerçekten isminin hakkını sonuna kadar veriyor. :) Kitabı bitirdiğinizde 'sefil' denildiğinde akla gelen tanımın ne kadar geniş olabildiğini görüyoruz. Bir mahkumun, bir hırsızın, bir yetimin, bir annenin, bir kacağın çektiği zorlukların ne kadar faklı olduğunu, yaşamlarının ne kadar acı olduğunu anlayabiliyoruz. Ama ben hala şaşırıyorum. Bir roman nasıl olurda bu kadar farklı acıyı bize bu kadar yoğun hissettirir, aklım almıyor. Fakat bence romanın içinden çıkarılacak en önemli ders önyargı. Bir insan kötü bir sıfat aldı diye ona ömrü boyunca bu sıfatı layık görmek, sonradan çok büyük pişmanlıklara sebep olabiliyor. Hayat insanj Marius gibi ölü bir adamın ellerinde anlatabiliyor çünkü. Ama bir daha aklıma geldi ve kötü oldum. Bir insan bir hata yaptıktan sonra bunun cezasını hayatı boyunca çeker mi ya, hemde çok büyük iyilikler yapmasına, kimseye kötü bir düşünce bile beslememesine rağmen. Bir insan ekmek çaldı diye tüm hayatı bunun eziyeti olur mu? Oluyor işte.

SefillerVictor Hugo · Kum Saati Yayınları · 087,9bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ömer Taştan