Ne vakit bir Nazan Bekiroğlu kitabı okusam sessizliğe gömülür içim ne bir dünya kelamı duymak ister kulaklarım ne de bir söz söylemek ister yüreğim.
Birbirine olabildiğine bağlı ancak her biri kendi özünde beş öyküden oluşan masal tadında hoş bir esintiydi.
Yazarın: "Anlamıyor musunuz, bambaşka bir şey bu. Dağılıp gitmekten korkuyorum. Bu yüzden hala söylüyorum." sözleri bir yazarın geleceğe kalmak için yazdığının yakarışıdır belki de. Sembol kullanmayı çok seven yazarımız, ki ben de en çok o yönünü seviyorum, bazen Kül Rengi Küçük Kuş, bazen Numan, bazen Nihade, bazen Mansur oluyor. Yoksa hepsi aynı kişi mi?
İyi okumalar dilerim...
