Hannâne Direği'nin inlemesi mu'cizesi
"Hannâne Direği", Aziz Peygamber Efendimiz'in ayrılığından ötürü, duyan, düşünen bir varlık gibi inledi, feryad etti.
Bugün, bütün cami ve mescidlerde, cuma günleri imamların hutbelerini okumak için çıktıkları merdivenli minberler vardır. Medine'de yapılmış olan ilk mescidde minber yoktu. Namaz kıldırdığı, o mütevazı mescidde cuma günleri, Peygamber Efendimiz, ayakta hutbesini okurken mihrab yanındaki bir hurma direğine dayanırdı. Hicretin sekizinci senesine kadar bu böyle devam etti. Müslümanlar çoğalmış ve Peygamberimizin mescidinde cemaat bir hayli artmıştı. Mescidde, mihraba uzak düşen yerlere oturanlar, Peygamber Efendimizin mübârek yüzünü göremez olmuşlardı. Bu sebeple, üç basamaklı ve en üstte oturacak yeri bulunan basit, mütevazı bir minber yapıldı. Peygamber Efendimiz, ilk defa minber üzerine çıkıp hutbesini okumaya başlayınca, evvelce, hutbe okurken dayandığı hurma direğinden bir inilti, bir feryad duyuldu. Kundaktaki bir çocuğun ağlamasına benzer sesler işitildi. Bütün mescidde bulunanlar bu iniltiyi ve feryâdı duydular. Peygamber Efendimiz minberden aşağı indi, inleyen hurma direğinin yanına gitti. Onu okşadı, kucakladı. direk sustu. Bu sebeptendir ki, o inleyen direğe "Hannâne Direği" (Ağlayan Direk) adı verildi. Resûl-i Ekrem Efendimiz, bu mu'cizeyi izah için "Bu direk, işitmekte olduğu zikir ve hutbeden uzak düştüğü için inledi, ağladı" diye buyurdu. Kur'an-ı Kerîm'de "Allah'ı tesbih etmeyen hiç bir şey yoktur. Fakat siz onların tesbihlerini duyamaz, anlayamazsınız " diye buyurulmuyor mu? Allah'ı tesbih etmek için her şeyin canlı olması gerekir. Bugün, ilim de her maddenin, görülen her şeyin cansız sandığımız bütün varlıkların atomlarının baş döndürücü bir hızla döndüğünü haber vererek Kur'ân'ın mu'cizesini isbât etmektedir. Hz. Mevlâna Divan-ı Kebir'de de bazen Hannâne Direğinden bahseder. "Hz. Mustafa (s.a.v.), kendinden ayı düştüğü için inleyen Hannâne Direğini okşadı. Sen, bir ağaçtan da aşağı değilsin. Hannâne Direği ol da sen de ayrılıktan inle." (Divan-ı Kebir, 2131) diye buyurur.
Sayfa 5657 - ÖtükenKitabı okudu
··
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.