Bu arada Gregor ceplerine tıkıştırdığı diplomalarıyla batıya, batı Avrupa’nın bir iki büyük kentine çalışmaya gidiyor, oralarda yetenekleri, yeşerecek verimli topraklar bulacaktır mutlaka, böyle söylüyoruz ona. Mühendis, uzman, danışman gibi farklı görevler alıyor, ama hiçbiri onu tatmin etmiyor, sonra, mesaideki boş zamanlarında kendini meşgul etmek için ilk ciddi makinesini yapıyor. Yeni türde indüksiyonlu ve alternatif akımla çalışan bir motor bu, meslektaşlarına o bildik küstahlığıyla makineyi tanıtıyor, onlar da ilkin burunlarını uzata uzata motoru süzüyorlar. Ardından, bütün kıskançlıklar sindirilip bu makinenin her şeyi değiştirebileceği ister istemez kabul edildikten sonra çaba gösteriyor, rahatsızlıklarını aşıp ona işi geliştirmesini söylüyorlar: belki de daha batıya gitmesi uygun olacak, daha zengin ve iyi gübrelenmiş bir toprağın fikirlerini istediği ölçüde geliştirmesini sağlayacağı yerlere. Bu öğütlerin hiçbir maksat gözetmiyor olmadığını ve meslektaşların böylelikle Gregor’dan kurtulmanın yolunu bulmuş olduklarını düşünebiliriz, çünkü sadece sevimsiz olmakla yetinmiyor, bir de ayak bağı olmaya başlıyor.
Ayrıca şu da var ki Gregor büyümenin dinlenmeye çekildiği yaşta bile büyümeye devam ediyor.
Yirmi sekiz yaşında, boyu artık iki metreyi bulmuş Gregor işte böylece Amerika Birleşik Devletlerine gitmek üzere gemiye biniyor, işte şimdi de New York rıhtımlarından birinde gemiden iniyor, elinde pasaportu, melon şapkası, içinde birkaç eşya bulunan küçük bir valiz, az sayıda gereç bulunan bir başka çanta, bir cepte katlanıp konulmuş yirmi dolar ve diğer cebinde Thomas Edison’a hitaben yazılmış tavsiye mektubuyla.
Sayfa 5 - Helikopter Yayınları e-kitap
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.