Dino Buzzati ile tanışma kitabım oldu Tanrı'yı Gören Köpek. Beklentisiz girdiğim bu okuma serüveninden dopdolu çıktığımı söyleyebilirim. Öykülerin tamamında ölümü ensenizde hissediyorsunuz ama aynı zamanda bir kabullenişle geliyor bu his. Ölüm, evet, tatsız ama korkunç değil; yaşam güzel ama ancak içini doldurmayı başarınca. Hayatın her yönünden ele aldığı durumları ustaca işlemiş yazar. Belli bir çevreye takılıp kalmaması onun gözlem ve düş gücünün büyüklüğünü anlatıyor. (Spoiler sayılabilir) Mafyalar, zenginler, köpekler ve hatta uzaylılarla karşılaşıyorsunuz kitapta. Bu çeşitlilik okuma zevkini arttırıyor; öte yandan yazarın bakış açısı temelde sabit kalıyor. Böylece fikirlerin bütünselliğini olayların ya da kişilerin değiştirmediğini; farklı yollardan da gidilse insanların ihtiyacının, hayatın, özünde değişmediğini anlatıyor yazar. Yazarın dili akıcı, kitabı elinizden bırakmak istemiyorsunuz. Öyküler de genel olarak kısa olduğu için "Şunu da okuyayım, öyle kalkarım." derken bir bakıyorsunuz 3-4 öykü daha okumuşsunuz. Yazarın seçtiği sözcükler oldukça yalın olmasına rağmen her cümlenin içi dolu. İronileri çözmeyi başarınca kitap daha anlamlı elbette ama altındakine ulaşamadığınızda dahi size çok şey anlatmayı başarıyor. Yazarı genel olarak Kafka, Poe ve Dostoyevski ile anmışlar ama ben kendimce yeni bir Saramago buldum. Akıcılığın ardına gizlenmiş kimi yanıtlanmış, kimi çözülmeyi bekleyen bir sürü soru. Durum öykülerini seviyorsanız, bu kitabı da listenize ekleyin.

Tanrı'yı Gören KöpekDino Buzzati · Can Yayınları · 20161,522 okunma

··

325 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.