Ev, dâr, hâne... her biri ile onlarca kelime üretmiş dilimiz...Dört duvarın ötesinde bir mânâ. Kelime dahi manaya ev değil mi, ve lügat kelimelere? Dilde gam var şimdilik lutf eyle gelme ey sürur Olamaz bir hanede mihman mihman üstüne Ev'e dair bildiğim en güzel beyit bu. Ev her daim mihmana hazır, çünkü mihmana muhtaç. Ev hem çıkılan yer ve hem son olarak dönülecek yer. Roman, bir ev ve o yapıya aidiyet duyan bir ailenin hayatına dair. Bir eve ait üç kuşağın Mısır'ın siyasi dalgalanmalarında savruluşlarını konu ediniyor. Romanın konusuna odaklanmak istemedim okurken. İsimleri ve olayları çok önemsemedim açıkçası. Ben, evin hanımı ve yaşlısı olan Saniye'ye odaklamıştım ve onun aklındaki iki düşünceye. Mahfuz'un defaatle Saniye'nin bu düşüncelerini tekrarlaması dikkatimi çekti. Eskimiş olan evin ve kocasına ait kabrin tadilatı. Bence tesadüf değildi. Anne bir evin olmazsa olmazı. Baba ise evin direği. Herkesin döneceği evi tadil etmesi gerekmez mi? Evi yaşatırken, evin ölülerini de yaşatmak vefanın bir şubesi değil mi? Ev aslında vefa hissinin kaynağı değil mi? Ömrümüz evden eve geçişlerden ibaret, hangi evde karar kılar insan? Romanın sonunda evin satılacağı hissini en başta ediniyor dikkatli okuyucu. Mahfuz'un eski evin yanına bir apartman kondurmasından sezinliyorsunuz. Evin apartmana direnişini arzuluyorsunuz. Çünkü hepimizin evi var! Evin mihmanını seçen de yine bizleriz. Mihmanı göndereni bilince insan hoş amedîde bulunuyor!

Zamanın HükmüNecib Mahfuz · Kırmızı Kedi · 2019213 okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.