Kabuk Adam, Şule Gürbüz’ün “ Kambur “ u gibi, bir solukta hem bitecek hem bitmeyecek türden... Hani bazı kitaplar vardır; sayfaları az ama dolu dolu, işte Kabuk Adam da tam öyle bir kitap; iç hesaplaşmanın kitabı... Severek okuduğum, bazı cümlelerin altını çizmekle kalmayıp tekrar tekrar okuduğum, mucizevi bir dostluk öyküsüydü. Okunmaması elbette büyük kayıp değil ama yine de böylesi sıcacık bir öyküye bir şans verin, derim. İyi okumalar.
