Ses ve Öfke'den tanıdığımız Quentin'le ikinci yolculuk... Şimdi başka hayatların hikayesini dinleme zamanı. Artık iyice anlıyorum ki, Faulkner'ın hiçbir kitabı herhangi bir kitapmışçasına okunamaz. Kendimden örnek vereyim; birinci bölümün sonunda hikayeden hiçbir şey anlamadığımı farkedince kitabın sonundaki kronolojiyle soyağacı kısmını okudum ve okumaya ikinci bölümle devam ettim. Kitabı tamamen bitirdikten sonra da geri dönüp birinci bölümü bir kez daha okudum, hakkını vermek için... =) Tekrar söylemek istiyorum, Faulkner hiçbir yazara benzemiyor. Onun hiçbir kitabı pata küte okunacak kitap değil. Algınızın açık, keyfinizin de biraz kaçık olduğu bir dönemde okumanızı tavsiye ederim. =)