17 Ağustosta yaşanılan depremin ardında kalanların yaşadıklarının bir kısmının anlatıldığı kitabı okurken çok duygulandım.
Kendi geçmişini hatırlamayan Özge anne ve babasını kaybettikten sonra ona miras kalan eve taşınması ile başlıyor hikaye.Eşi ve ikiz çocukları ile beraber bu eve taşınıyor.Evde bulduğu günlükle bir bağlantısı olduğunu düşünüyor.Mutlu olduğunu anları yazmak için tuttuğu bu günlük aslında küçük bir kızın deprem sonrasında neler yaşadığını bizlere aktarıyor. Sahipsiz kalan çocuklar,evsiz kalan insanlar, yaşanılan psikoloji.Okuyucusunu derinden etkileyen bir kitaptı.
İyi ki okudum.
