Körlük kitabının devamı niteliğinde olan bu kitap Saramago ' nun okuduğum ikinci kitabı. Körlük' ten aşina olduğum üzere diyaloglar virgülle belirtilmiş ve adı olmayan karakterler betimlenmişti. Diyalogların ard arda olması yorsa da Saramago 'nun kendine has tarzını oldukça orijinal buluyorum. Kitabın konusuna gelecek olursak... Adı bilinmeyen bir ülkede yaşanan beyaz körlük' ten 4 yıl sonra yapılan seçimlerde halkın çok büyük bir kısmının boş oy atmasıyla başlıyor hikaye. Atılan boş oylardan kendini sorgulamayan hükümet bunu bir suç sayarak ülkeyi kaosa sürükler. Ve boş oyda doktorun karısını günah keçisi yaparlar. Beyaz körlük'ten sonraki 4 yıl boyunca aslında körlük devam etti ve boş oy ile birlikte artık görülmeye başlandı. Kitap her ne kadar bir distopya olsa da hükümetin halka yaptırımları ve üslubu açısından yaşadığımız dünyaya uzak olmadığını gördüm. Özellikle ironik biten sonuyla bende iz bırakan bir kitap oldu.