Dünyanın başka birçok bölgesinde olduğu gibi Asya'da da evrenin yapısı kabaca
üç katlı -gök, yer, yeraltı- olarak tasarımlanır; bunlar merkezi bir eksenle birbirle-
rine bağlanır. Bu eksen bir "açıklık"tan, bir "delik"ten geçer; tanrılar işte bu delik-
ten yere, ölüler de yeraltına iner; şamanın ruhu da yine bu delikten geçerek göğe
veya yeraltına yaptığı yolculuklarda yukarı doğru uçabilir ya da aşağı doğru inebi-
lir. Demek ki -tanrıların, insanların ve yeraltının hükümdarı ile birlikte ölülerin
oturduğu- üç dünya, üst üste binmiş üç katman olarak tasavvur edilmiştir