Kitap okumaya ilkokuldan başladım, hala devam ediyorum. Sonu bu kadar şaşırtıcı biten bir roman görmedim. Ahmet Ümit de aynı şekilde romanlarının olay örgülerini o kadar şaşırtıcı bitiriyordu ki kendini okunan, aranan bir yazar yaptı. Sonsuz Kahkaka ne kadar da basit bitti, çok basit romanmış derken son sayfada her şey değişiyor. Değer verme, ihanet, aşağılama, korkaklık, feda etme ve daha fazlası romanın son sayfasına sığmış. Okumamışsanız eksiklik. Son sayfada kahkaha mı atarsınız yoksa acı acı tebessüm mü edersiniz bilmiyorum.