İsmiyle bu kadar özdeşleşmiş bir kitap okumamıştım. Kitap kapağında da belirtildiği gibi bir karşı olmanın, beklemenin romanıdır: Aylak Adam.Birey ve toplum olarak değer biçtiklerimizin değersizliğini vurgular, vurgulamak ister ama yine de tutunduğu bir şey vardır; varoluşunun sebebini bağladığı bir "kadın".Çevresinde insan varken yanlız olduğunu fark ettim,belli bir düzen tutturamadığını...Oysa belki de mutluluk 2 kez de olsa çalmıştı kapısını nefesini kesmeye de yetmişti aşkları ama geçmişinden olacak ki insanlar konusunda oldukça hassastı.Kalabalık zihinlerde insanın kendisine kaçınılmaz bir yabancılaşma yönelimi vardı kitapta.Açıkçası kitabın sonunda aradigi aşkı bulmasini ve ona gecmisini unutturmasini saglayan birinin çikmasini beklemiştim ama kitabin sonu farkli bitti.
Kesinlikle severek okunacak bir kitap...