Herkese merhaba; Tokyo'da eski aristokrat aileler ile taşralı zengin ailelerin arasındaki çocukların çerçevesinden başlayan iletişimin kültürel unsurlarını "Bereket Denizi Dörtlemesinin ilk kitabında okuyoruz.Mişima felsefesini üçe bölüyor: Harekete geçme felsefesi, aşk felsefesi ve yaşayan felsefesi.Bunlardan ilki, eyleme geçmenin önemine yoğunlaşıyor ve bir nevi Machiavelli’nin felsefesini andırıyor: a ile b’yi birleştirin ya da a’yı b’ye dönüştürün. İkincisi aşka odaklanıyor. Burada Mişima ai (aşk, sevgi) ve koi (romantik aşk/tutku) arasında ayrım yapar ve onları eros (dünyevi aşk) ile agape (Tanrı’nın insan sevgisi) ile karşılaştırıyor. Eros daha sonra platonik aşka dönüşürken Agape, ilahi aşka dönüştü. Avrupa aşk idealine göre bu iki kavram birbirine zıt kabul edilir. Mesela, Ortaçağ romanlarındaki şövalye karakterinin bir leydinin peşinde koşması durumu, dünyevi aşkın etrafında döner, ancak daha sonra şövalye bir keşiş olur ve ilahi aşkı aramaya koyulur. Mişima’ya göre Batı vatanseverliğinin kaynağında da Agape vardır. Japonya’da durum böyle değildir, çünkü “kadına duyulan aşk” diye bir şey yoktur. O yüzden Mişima “Japonların manevi yapısında Eros ve Agape’nin birbirine karıştığı” fikrini destekliyor. Üçüncü felsefe ise yaşam ve ölüme odaklanıyor. Mişima ağırlıklı olarak Yamamoto’nun şu alıntısı üzerine yorum yapıyor: “İnsan hayatı bir dakika sürer. Kişi, hayatını canı ne istiyorsa onu yaparak geçirmeli. Bir rüya gibi akıp giden hayatta kişinin haz etmediği şeyleri yaparak mutsuzluk içinde yaşaması büyük aptallık.” Mişima, Yamamoto için ölüm ve yaşamın aynı şey olduğuna dikkat çeker: İnsan ölüm hakkında düşünmeden hayatı kavrayamaz.

Bahar KarlarıYukio Mişima · Can Yayınları · 2018609 okunma

·

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.