Fazla gürültü etmeden yaşayan Hrabal'ın otobiyografik eseri olan "Gürültülü yalnızlık" basımından sonra fazlaca gürültü çıkarmışa benziyor. Zira kitabın sayfalarında filozoflar, usta yazarlar, bilginler, keşişler ve hatta çingeler kol gezmekte. 35 yılını kitap preslemeye (imhaya) adamış bir adamın (yazarın) yapmış olduğu işin ve içinde bulunduğu mehzanin derin düşünsel deformasyonunu kavraması ve kendine okuduğu kitap balyalarından yeni bir hayat kurması sonrasında gelişen yalnızlığın tanımsızlığı içerisinde geçen bir ömür. Yazar için o karanlık mahzende fareler ve sineklerlerden daha canlı birşey varsa o da yığınlarca dizilmiş kitaplardır elbette. Zatenn yazar bu kitapları preslemenin cinayetten farksız olduğunu beyan etmektedir. Her bir yanda sohbet eden, bağıran, şarkı söyleyen, dans eden, aşktan dem vuran yazarlar; evren ve varoluş üzerine hararetli tartışmaya giren filozoflar; hayatı resmetmeye yeminli resamların tuvallarından fışkıran kadınların kahkahaları, çocukların haylazlıkşarı ve kızgın tayların toynak seslerinin iç içe karıştığı bir ortam daha ne kadar canlı olabilir ki? Tonlarca kitap ve barındırdıkları düşünceler soğuk prese gönderilirken yazarın beyninde yeni düşünceler filizlenir... Eleştiri: Yazarın çok donanımlı olduğu daha ilk sayfalardan kendini göstermektedir. Ama yer yer anlam karmaşası, konu bütünlüğünden sapmalar mevcut. Tabi ki Hemen yazarı çarmıha gönderme gafletinde bulunmuyorum. Biraz araştırma yaptım, Hrabal düşüncelerini esirgemeyen ve genelde o karanlık mahzende parça parça yazdığını bir yerde okudum. Arkadaşlarının zorlamasıyla Kitap yayınlanmış ve basım aşamasında olası sansür veya çeviri kusurları da olabileceği kanısındayım. Sonuç: işi gereği 35 yılını kitap imhaya adamış bir adamın düşünce süzgecinden usulca akmış olan bu kitaba bir iki saat ayrılması gerektiğini düşünmekteyim.iyi okumalar

Gürültülü YalnızlıkBohumil Hrabal · Notos Yayıncılık · 2021580 okunma

·

64 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Serdal