Elinize bir günlük alıp sorunlarınızı bıkkınlıklarınızı, olumsuzluklarınızı yazıp biraz entelektüel bir dil katarsanız ortaya bu çıkar. kitap neredeyse boşluk vermeden çaresiz olduğumuzu, birer boşluk olduğumuzu, kötü olduğumuzu anlatıyor. Bu melankoli sürekliliği gizli kibirdir. Biz bu kadar önemli varlıklar değiliz. İnsanoğlu en azından kirazın tadını alabilir, bir kadını veyahut erkeği sevebilir, bir çocuğu okşayabilir illa büyük büyük anlamlar aramaya gerek yok ki bu hayatta. Bir ağacın güzelliğine bakarken bile ölüm, düşüncesi olumsuzluğa sevkediyor yazarı. Esas bu hayat sonsuz olsaydı, bunu biraz düşünelim. Bulduğumuz anlam kırıntılarını da bulamayacaktık. sürekli sahibi olduğumuz güzellikler, kolayca elde edilen erdemler ne ifade edebilir? Yazarın aksine eylem ceza değildir. Biz içimizdeki huzursuzluğu, endişeyi ancak huzursuz olmayı göze alarak aşarız. Hareket etmeyen çürür. İnsan ancak şimdiyi yaşarsa bengi yaşar. Bu dünyaya hiç ait olamamış birinin kitabı. Ama biz kabul ermesek bile buraya aidiz.

Huzursuzluğun KitabıFernando Pessoa · Can Yayınları · 201710,6bin okunma

·

888 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fethi Karataş