kuyusuz KUYULAR..
Bir 
Rasim Özdenören kitabına başladım ki, ne kadar da geç kalmışım sana dedirtti.. Nasıl da naif; alıp götüren kuyunun içine, kuyunun dışına hatta belki Bi boşluğa.. Kullandığı metafor anlatımıyla aslında" biz kimiz " sorusunu akıllara getiriyor..
Kitabın baş kahramanı Yusuf.. Züleyha'sı olan Zelihasına sevdalı Zelihası olan Züleyha' ya öfkeli.. Bu bir nefs kitabı. Bu bir irade kitabı. Bu bir farkındalık kitabı.. Yusuf ki düştüğü kuyudan bir başka kuyuya düşer, Yusuf ki düştüğü kuyuya şükreder ve yine Yusuf ki o kuyudan çıkış yolu arar..
Tasavvufi bir öykü kitabı desem tam anlamıyla tabirlemiş olurum aslında. Okurken kaybolmuşluğunuzu bulursunuz belki, belki de kaybolmuşluğunuza yanar fakat yanmaya da devam edersiniz.. Bazı bölümlerde argo anlatımlar olması beni rahatsız etmedi, argo-naif kombinasyonu kitapla oldukça bütünleşmiş.. Okunulası ders alınılası bir kitap, ne bir kişisel gelişim ne de bir öğütler kitabı aslında bu kitap;
Benim
Sensin
Biziz
İncelememi Rasim hocam gibi iki nokta kullanarak yapmak istedim aslında çok anlam içeriyor bu yazış tarzı benim de bazı yazılar da kullandığım da ki hissettiklerimi hissettirdi..
Okur kalın.. :()
··
143 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.