Şu ana kadar okuduğum tüm Sait Faik öykü kitaplarından daha güçlü bulduğum bir dizgiydi. Üç öyküden oluşan kitabın giriş öyküsü aynı zamanda kitaba adını veren kumpanya bir özel tiyatro grubunun var olma mücadelesini ele alıp Anadolu insanının tiyatroya bakışını , sanatın o tarihlerde ne denli fikirlerle icra edilmeye çalışıldığını betimliyor. Diğer iki öykü Kriz ve guathar cambazhanesi isimli öyküler içeriklerinde aşk , sosyoloji ve tabi ki hayatı kavrama telaşı barındırıyorlar. Mutlaka okunmalı
