Uzun zamandır girmek istediğim bir dünyaydı Uzakdoğu edebiyatı benim için. Aslında bir açıdan ürkütücü, çünkü gerek inançlar, gerek kültür, gerek sosyolojik yapı olarak bizlerden alabildiğine farklılar. İlk adımımı Bereket Denizi serisi ile atmak istedim. Doğru bir tercih miydi? Aslında önceleri çekiniyordum bana çok farklı gelebilecek Uzakdoğu edebiyatına bir seriyle girmeye. Fakat beklediğimden çok daha iyi karşıladı beni Yukio Mişima. Aslına bakılırsa hiç de farklı bir kültürü okur gibi hissetmedim. Ufak tefek abes geleneklerin hala uygulandığı bir çağı anlatıyor olsa da nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde âşina geldi bana. Bahar Karları, Bereket Denizi dörtlemesinin ilk kitabı. Olağanüstü bir cesaret, körü körüne katı gelenekler, tüm zorlukları aşabilecek bir bağlılık, güçlü ve gösterişli karakterler. Mişima’yı Hemingway’e benzetenlere hak veriyorum. Hikaye birinci dünya savaşı öncesi Tokyo’sunda geçiyor. İmparatorluk himayesindeki sağlam kaynaklara sahip soylu sınıfın, yasak bir aşkı örtbas etme çabalarını, bu uğurda kullandıkları maddi ve manevi kaynakları eleştirel olmayan bir dille anlatıyor. Yer yer aşırı şiirsel ve sürreal öğeler kullanan yazarın üslubuna alışmakta hiç zorluk çekmedim. İnsan doğası ve iç dünyası hakkında derin öngörüleri mevcut. Uzakdoğu mimarisine hayranlık duyuyorum. O çatıları kavisli, altın renkli işlemeler kullanılan, gözü yorsa, ayrıca zannımca çok kullanışsız olsa da birer sanat eseri olan mimariden kitapta bol bol söz edilmiş. Kitabı okumadan önce bilmiyorsanız bir göz atmakta fayda var. Aksi takdirde okuduğunuz sahneleri hayal etmek zor olabilir. Ayrıca budizm öğretilerine de bol miktarda değinilmiş olduğunu söylememe gerek yok. Benim için bu açıdan da zevk verici bir deneyimdi. İlk kitap Bahar Karları, kendi içinde bütünlüğe sahip bir kitap olduğundan seri gözünüzü korkutmasın. Ara vererek okunabilir. İyi okumalar dilerim.

Bahar KarlarıYukio Mişima · Can Yayınları · 2018609 okunma

·

187 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.