İlle Çiçek Emine eve geleli Mustafa büsbütün çökmüştü; arasırâ sol dizine bir ağrı
giriyor, ayağının parmaği filizlenmeye başlamış, yamrı yumru bir patates gibi şişiyordu. Haftalarca yattığı, inlediği oluyordu.
Hediye götürdüğü memurların zoruyla kendisini muayene eden doktor :
-Biraz nefsini yen be adam, gürleyip gideceksin ! .. Diyordu. Lâkin Hacı Mustafa «Atın ölümü arpadan olsun beyim, öyle de
gözümüzü yumacağız, böyle de. Aldırma sen!» Cevabıyle reçeteleri sarığının arasına sıkıştırıyor, eczahaneye adımını atmıyordu.
Sayfa 55Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.