“Taksimden , bir de Eyüp’ten başka yerden umut yok.”
“İnsanlık öldü mü ?” dedim.
“Yok,” dedi, “ ölmedi , ölmedi ama , bir şeyler oldu, başka bir yerlerde sıkıştı kaldı herhalde ?”
“Nerede kaldı acaba ?”
Mahmud’un yüzü sevinç ışığında şakıdı.İnsanlık belki Mahmud’un bu ağız dolusu gülüşünde, bu yürek dolusu sevincindedir , kim bilir , belki...
“ kuşlarda gitti “, dedi Mahmut.
Sayfa 39Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.