Ortada yoksun uzun süredir ve işte şimdi de yine apar topar kaçıp gidiyorsun. Evet, gidiyorum. Gidiyor! Sırtında kol ağızları yenmiş eski bir mont, birdenbire kalktı ve çekip gitti, ardına bile bakmaksızın. Kapıdan çıkar çıkmaz yüzüne çarpan yağmur damlaları. Yine de sokaklar insan dolu. Gece, vitrin neonlarıyla bölük pörçük ve ayaz da yerinde.
Öyleyse tamam...