Yazar, içten bir yürüyüşle kainata bakmış. Dıştan bir bakışla insanı anlatmış. Ben yürüyerek kitap okuduğum için “yürüme” ile ilgili kitaplar alırken rastladım bu kitaba.. İlk başta üslup anlaşılmaz geliyordu. Çünkü Oruç Aruoba ile ilk kez bu eseriyle tanıştım. Devam ettikçe ben kendimi buldum. Nihayetinde benim de düşüncelerim kesik ve değişkendi. Aruoba ise bütüncül bir bakışla insanı değerlendiriyordu. İnsanın kendine, hayata ve ölüme yürüyüşünde uğraması gereken duraklardan biri olarak görülebilir. Ben bu kitabı bir daha Denemeler ile birlikte okumayı düşünüyorum. Bir on yıl sonra mesela