Sesler
“Sesi duydunuz mu?”
“Bence dışarıdan geliyor.”
Yazmış olduğum bir önceki incelememde dalga seslerine vurgu yaptığım için tekrara düşmek istemezdim. Fakat benzerlikler ve farklılıkları yakalamak için yazdığımızı düşündüm sonra. Hatırlarsanız zor bir yılın aralık ayıydı yine. O gün günlerden çarşambaydı. Usta bir yazarın ritim konusunda neler yapabileceğine dair merakla okumuştum kitabı. Burada da bir ritim bekliyordu bizi, sesler nerden geliyor anlamaya çalıştım. Dışardan gelen sesi dinledim. İlk gelen sütçünün sesiydi, günlerden Perşembe…Bu arada bizim evimize de süt Perşembe günleri geliyor ama konumuzla ilgili değil diye üzerinde durmayacağım…
Çünkü
“Sütçü her Perşembe geliyor – her Perşembe mutlaka gelecek demek değil bu- “
Sesler devam etti sonra, kurbağa sesi, kuş sesi, ırmak sesi, ıslık sesi, hatta insan irisi bir kadın sesi. Bazen sesi kısılan, özleyen, peşinden ağıtlar yakılan…
Bazen iç içe öykülerle, bazen de farklı, birbirine benzemeyen, fakat hep ölüm, hep soğuk, hep acı dolu. Acı ama anlatırken bir masal anlatır gibi sakin. Mutlu sona bağlanacak masal gibi tane tane okuduğumuz. Sanki anlattığı bir yara değilmiş de, öylesine anlatılmış bir şey gibi…
Bu kısımlarda HAT anlatımı vardı aslında biraz da, acıyı görmezden gelip not edelim buraya;
“Havada öylece askılı kalmıştı,”
“Sahipsiz bir ayak izine dönüyor örneğin,”
“Böceklerin sırtında yankılanıyormuş hatta”
“Yalnızlığı, rüzgârın bir kuyuda vınlaması gibi uzayıp gidiyordu öyle.”
“Sanki kadın garip bir yaratıkmış da onu ille görmeleri gerekirmiş gibi. Ağaçlarda, duvar diplerinde, gizli saklı insanlar…”
Öykülerde rastladığımız temalara bir göz atmamız gerekirse; hep bir yalnızlık, ayrılık ve ölüm teması devam ediyordu. Bazen yüksekten düşen, bazen ırmakta boğulan. Ölenlerin ardında kalan yarım ölülerin. İnsan dediğimiz canlının içinde yarım kalan öykülerin…
Faruk Duman’ın okumuş olduğum bu dördüncü kitabıydı. Rüyalarla iç içe geçmiş, çocukluk anıları ile dolu ve yine kısa kısa cümleler… Daha önce okumuş olduklarım arasında Nar kitabını özellikle beğenmiş, bir şeyler yazmaya çalışmıştım. O kitapta beğendiğim İfade şekliyle burada da: “Aysel’di,” “Sevimli bir yağmurdu,” gibi kalıplar kısmen de olsa kullanılmıştı. Bir aile ve doğa merkezi vardı tüm öykülerde, anne, baba, ağabey, dede, nine. Ağaçlar ve kuşlar daima…Konular ne kadar farklı olsa da ben yine masalsı, Anadolu kokan anlatımıyla Ağrı Dağı Efsanesi’ni hatırladım sürekli. Burada da at ve göl gibi temalar kullanılmıştı.
Sonra takip etmeye devam ettim sesleri. Hep farklı farklı yerlerden gelmeye devam etti inatla.
“Ses sızıyordu her yerden,”
Ses hiç sızar mı? Çocukluktan beri yerleşmişse kulaktan zihne, sızar belki de. Yapılan her yanlış anne, baba açısından bir azarla kapatılır hoş görülür, atılan taş, bir kadına ya da kuşa. Ya da adına çocukluk dediğimiz her neyse ona. Ya çocuk için? Onlar birikir, yazı olur, söz olur, sızar büyüdükçe.
“Duydun mu; duydum?”
“Kesin aşağıdan geliyor bu kez…”
2020 için son incelemem olması açısından bir değerlendirme yapmam gerekirse, pandemi ile geçen bu zor yıl benim için bol okuma, az yazma dönemi oldu. Kitap sayısı olarak geçen yıla ulaşamasam bile bu tuğlalarla ilgili bir durum olduğu için okuma açısından verimli geçirdiğimi söyleyebilirim. Aslında bu yıl için inceleme defterini kapatmıştım. 
Necip G. ‘nin kitap hakkındaki birkaç söz söyleme ricasını yerine getirmek amacıyla bu yazıyı kendisine armağan ediyorum. Bu ses diğer Faruk Duman öykülerinden daha derinden geliyordu, tavsiye ediyor ve keyifli okumalar diliyorum…
··
665 görüntüleme
Orta Asya’daki kadim kültürlerin toplamıyız bugün mensubu olduğumuz milletçe .Su ve ağaç başta olmak üzere bir çok hayvan türüne karşı muazzam saygı besleniyor..Bugün bir çok insan hayatında gözlemlediği iz ve işaretleri hayatın kendisiyle konuşması olarak algılıyor.Bulutların aldığı şekiller,su birikintilerinin bıraktığı izler sadece iki örnek..Hayat ve kendimiz arasındaki mesafeyi,sessizliği bu türden iz ve işaretlerle kısa süreliğine de olsa kaldırıp yalnızlığımıza erişime izin veriyoruz sanki..
"Kadim kültürlerin toplamı". Öncelikle bu ifadeniz, kitabın kaynağına götürüyor bizi. Ağrı dağı efsanesi gibi. Bir tarihçi gözüyle bakınca daha farklı görünüyor demek ki :))
Ben kendi halimde sağdan, soldan gelen sesleri dinliyordum. O kadar derinden olduğunu düşünmemiştim. Kuyunun dibini görmek için kapağı açmak gerekiyor demek ki...
Katkınız için teşekkür ediyorum hocam. Bayramınızı şimdiden kutlarım, saygılar.
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Resul hocam elinize sağlık. İncelemenizde yazdığınız; "Ölenlerin ardında kalan yarım ölüler" tabiriniz çok hoşuma gitti. İnceleme zaten güzel de bu kısmı nedense öne çıkarmak istedim. Teşekkürler hem size hem de Necip Abi'ye :)
Bütün öykülerde gidenlerin ardında hep bir burukluk vardı. Hep adı söylenen, dillere düşen. Okurken böyle hissettim, paylaşmak istedim.
Değerli yorumunuz ve katkınız için teşekkür ediyorum :)
Bazen bir öykünün bütün öğeleri hep bir ağızdan konuştuğunda, belirsizlik hızla belleğin reset tuşuna saldırıyor ve bütün sesler kıyas kabul etmez biçimde siliniyor :) Burada mühim olan yazarın ıskaladığı sesleri de duyabilmektir. Ne güzel duyurmuş sesler kendilerini size Resul Hocam...
Necip abiye de bir teşekkür borçluyuz sanırım. :)
2021, dolu dolu bir 1000k yılı olsun. 🤲🌹
Kalbinize hürmetle...
Bu ritim meselesi çok meşgul ediyor beni Eylül hocam. Belki şiirsel bir ahenk arıyorum. Belki eksik yanımı, yazılarda aradığım...
Bazen karışıyor hepsi, bazen tek tek duyuyorum,bazen hepsini birden. Sonra susuyorlar aniden, bir boşluk kalıyor geride.
Seslerden bahsederken "hişt" öyküsünü bile unuttuğum olmuş...
2021 sizin için de güzellikler, sağlık ve kitaplar getirsin efendim.
Hürmetler bizden...
1 sonraki yanıtı göster
Resul hocam harika bir sürpriz oldu benim için:) Çok teşekkür ederim, emeklerinize sağlık... Tek bir kitabını okuduğum ve oldukça etkilendiğim bir yazar hakkında ufak tefek araştırmalar yaparken sizin bu kitabı okuduğunuzu gördüm. Denk geldikçe kitaplar üzerine sizinle sohbet etmek çok keyifli ve tabii ki fikirleriniz benim için her zaman çok kıymetli... Bir küçük ricanın bir kitap incelemesi olarak geri dönmesi çok mutlu etti beni:)
Böylesine akıcı, kitaptan bir parça koparmış da bize de ikram etmişsiniz gibi kitabın ruhunu çok iyi yansıtan ve benim gibi meraklıları için oldukça faydalı bu inceleme için tekrardan teşekkür ederim...
Tavsiyenizi kesinlikle dikkate alıp bu sesin peşine ben de takılacağım... :)
Selam ve sevgilerimle...
Faruk Duman'ın bir kitabına inceleme yazdığım için bu kitaba yazmayı düşünmüyordum gerçekten. Sizinle konuştuktan sonra yazabilir miyim gözüyle bakarak okumaya çalıştım. Sonra kitaba da adını veren seslere takılıp kaldım.
Bir inceleme yazdığım zaman önce bana dokunsun istiyorum ki, yazmaya değmiş olsun.
Bu yüzden yazıp yazmayacağım kitabın seyrine göre değişiyor.
Yazdıktan sonra da kitap hakkında konuştuğumuz için size armağan etmek istedim.
Yeni yıl size ve sevdiklerinize sağlık ve iyilikler getirsin. Keyifli okumalar dilerim Necip hocam.
Saygılar bizden...
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.